เพียงใจในเพลงพิณ

รับไป 7.5/10

จริงๆ หนังสือแปลชุดนี้ออกมานานมากแล้วววววว ก่อนที่นิยามจีนจะบูมมากๆ ในไทย ก่อนที่แจ่มใสจะมีแนวมากกว่ารักซะอีก เรามีปกอันนี้พอดี เป็นเวอร์ชั่นเก่าค่ะ ซึ่งเราชอบอันนี้มากกว่าเวอร์ชั่นใหม่ที่เป็นปกพระนางแนวมากกว่ารักทั่วๆไปนะ 5555 อันนี้ดูคลาสสิกดี+แฟนตาซีดี แม้ว่านางเอกจะต้องใส่ชุดสีแดงไม่ใช่เรอะ! ฮาาาา

รอบแรกอ่านไม่จบ เพราะสงสารศิษย์พี่อวี้ ไม่กล้าอ่านต่อ เมื่อก่อนจะไม่ค่อยอยากเสพงานเศร้าๆ (ข้าก็เคยมีความใจเปราะบาง โลกสวยมาเหมือนกันนะเนี่ย 5555555) วันนี้ที่ได้ฤกษ์รื้อมาอ่านใหม่อีกรอบ เพราะทราบข่าวว่าซีรีส์กำลังจะมาแล้วววว จะจบดีจบแย่ก็จะเสพ! เริ่มรีวิวเลยเนอะ

โอเค ด้วยความที่หนังสือมันก็แปลมานานแล้วอะ เมื่อก่อนแจ่มใสยังไม่ทำแนวมากกว่ารักเป็นเรื่องเป็นราวอย่างงี้ ทำให้ภาษาที่ใช้ในเรื่องค่อนข้างทันสมัยมาก ตัวละครขานรับ ครับ / ค่ะ กันแบบมนุษย์ในปัจจุบันเลย 5555 ทำให้แอบรู้สึกขัดๆ นิดหน่อยเพราะมันไม่ค่อยเหมือนนิยายพีเรียด มีการใช้คำว่าแซว / ยัยเด็กดื้อ เด็กบ้า บลาๆๆ แลดูโมเดิร์นอะไรปานนี้ พระเอกก็หยอกนางเอกซะจนบางทีก็ให้อารมณ์เป็นเพื่อนสาวไปแล้ว5555555555 ถ้าใช้คำให้เก่าลงหน่อย น่าจะให้ฟีลขึงขัง โบราณสมกับพีเรียต ซึ่งอาจจะทำให้พระเอกดูเท่ห์กว่านี้ / แต่เอาจริงๆ พระเอกมีหลายคน ทุกคนบทเด่นเท่ากัน 5555 พระเอกนี่ใช้คนนี้หรือเปล่าฟะ

อีกเรื่องหนึ่งคือการเคาะเว้นวรรค เราคาดว่าต้นฉบับเขาคงเคาะบรรทัดมาเยอะแบบนี้แหล่ะ ปกติเมื่อมีการเคาะบรรทัดเริ่มใหม่ จะเป็นการตัดบทไปเริ่มฉากใหม่/เวลาใหม่อะไรเงี้ย แต่อันนี้เปล่า…. ยังเป็นเหตุการณ์เดิมอยู่ 55555 ในหนึ่งหน้า เค้าเคาะแล้วเคาะอีก เคาะจนรู้สึกว่าอารมณ์ขาดความต่อเนื่อง สะดุดๆ ต้องพยายามบอกตัวเองว่าฉากมันยังต่อกัน ยังเป็นสถานการณ์เดิมอยู่นะ 5555 คีฟคอนทินู แอนด์ฟิลลิ่งต่อไป 555555

ในด้านเนื้อหาถือว่าสนุกดี เราอ่านไวมาก 2 เล่มประมาน 700 กว่าหน้า สองวันจบเลยจ้า ฮาาาาาาา เรื่องค่อนข้างรวดเร็วเลยแหละ ไม่เยิ้นเย้อ มีอะไรให้ลุ้นตลอด แบบแทบไม่ให้หายใจหายคอเลย แต่อย่างที่คนเขียนกล่าวในคำนำว่า…. ปกติเขียนแต่นิยายรักวัยรุ่น เรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องแรกๆ ที่เขียนแนวพีเรียดเทพสวรรค์ เราถือว่าผู้เขียนทำได้ดีเลยนะ ปมเรื่องนั้นนี่นู่น แต่อาจจะขาดความละเมียดละไมไปนิดนึง หลายๆ อย่างไม่มีการเล่าขยายที่มาที่ไป พอถึงเวลาบทจะให้ตัวละครนั้นโผล่มาก็มาเลย อย่างเช่นนางเอกเอาพระเอกกลับมาปราสาทด้วย คนที่บ้านเห็นก็ไม่พูดไม่ถามถึง ไม่มีฉากอธิบายอะไรทั้งนั้น พอถึงเวลาพระเอกก็เข้าไปดีดพิณแน่วๆๆ ซะเลย 5555 แบบให้เราอนุมานว่าเขาคงทักทายกันแล้วเสร็จสรรพละมั้ง มันมีความผลุบโผล่ๆ หลายจุด หลายตัวละครที่เปิดแล้วก็เลือนหายไปซะงั้น… อ้าว มันเป็นยังไงต่อวะ การเรียงลำดับเรื่องก็สับสนนิดนึง แต่ไม่ถึงขั้นงง แถมเรื่องตอนท้ายๆ นี่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับพิณเลยแฮะ

สรุปว่าอ่านดีกว่าา 5555 สนุกค่ะ เราว่าเหมาะกับคนอ่านแนวพีเรียดจีนขาประจำ แต่มีใจอยากจะก้าวเข้าสู่อะไรเรียลๆ ดาร์กๆ บ้าง หรือเบื่อความโลกสวย รักกันมุ้งมิ้งแล้ว อยากขยับอะไรที่ดราม่ามากขึ้น แต่ไม่รุนแรง บีบคั้นหรืออ่านยากจนเกินไป แนะนำเล่มนี้ค่ะ แล้วก็รอดูซีรีส์กันเนอะ